Sen akıp giderken tenimin zemininden
Sana dair gerçek olan anlık
Yılda tek öğün sancı görüntüleri
Gömülürken adının son harfine
Ben bitiyorum diyecek bir ben yok
Gece dediğim zamanın durdurulduğudur
Gece sende durduğu için, ben yok
Ayazda kalmasın ellerin hadi
Üzerimden çekiver ruhunu
Sonra, ben yok
sen akıp giderken tenimin zemininden
bıktım bu dört mevsimden
sana dair gerçek, anlık tebessümler
haftanın sekizinci günüydü
sen akıp giderken tenimin zemininden
zaman da normale döndü
uyanmak böyle keskin işte
çekiver ruhunu uyansın boş sayfalar
bekletmeyelim yazılacak yalanları
yalan sevmez kafesi zindanı
bu ne fırtınaydı böyle sevdiğim
bu ne omuz çöküntüsü
bu ne şair ölüsü böyle
bu nasıl bir gidiş, ben yok
şairin elinde gam dilinde küfür
bu nasıl gidiş sevdiğim, ben yok...
Kayıt Tarihi : 23.1.2012 16:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!