Hayatta O Sofra Şiiri - Raşit Evşen

HAYATTA O SOFRA
Ömrüm geçti yaylada,ne o beni sevdi,ne de ben onu.
Soğuktu suyu serindi havası.
Koltuğum yoktu,yapayım oturak,
Kayaların başı ağrıttı başımı,üşüttü bedenimi.
Bağırdım çığırdım karşılık verdi,
Kendi sesimle korkuttu beni.
Kıvrıla kıvrıla geldi bir yılan
Ayağa kalktı çıkardı dilini.
Kurtlar saldırdı sürüme,
Karabaşım peşinde kovalayıp durur.
Sakar kuzuyu kapmış götürmüş,
Anası çevrede meleyip durur.
Örttüm yorganımı, yattım kuytuya,
Bir karış kırağı üstümde benim.
Üşüyüp uyanınca,kaybolmuş sürüm
Arayıp dururken yamaca dağılmış gördüm.
Karşıda göründü keskin bir ışık,
Dereye inip,tepeye koşturup durur.
Duyunca anladım canhıraş sesini,
Kurt çökmüş ümüğüne kemirip durur.
Gön çarığım sıktı,acıttı ayağımı
Böğelek tuttu dağılıp gitti sığırlarım.
Koşturup dururken çakır dikenleri,ölmez dikenleri bacağımı kanattı
Taşlara çarpınca ayaklarımı,kırıldı tırnağım.
Boldu içecek sütüm,yiyecek yoğurdum,
Ama! Elma,erik,armut,kirazdan mahrumdum.
Ağaçlar arasında görünce alıç,kızılcık,ahlat
Yanlarına koşturup,dallarına asılıp durdum.
Arkadaşım yoktu körebe, çelik oynayacak,
Kara kız oğlağım,omzumda öten kekliğim vardı benim.
Koşarlardı gösterince biraz ekmek bir de şeker.
Sıkılınca canım günüm onlarla geçerdi benim.
Girmezdi kursağımıza sıcak çorba,birde yemek
Razıydık bir dürge ekmeğe,yanında pırasa soğan
Çok sevinirdik yanında kaynamış yer yıumurtası olunca,
Umurumuzda olmazdı dürümümüz yanında domates bizim.
Böğelek tuttu yan boynuzlu öküz kayıp,
Kazığa bağlı sığırlar,oğlaklar ağılda kapanıp durur.
Anam sofra kurdu evimizde,hele bir ye bakalım diye
Neye geldin diye ağabeyimden tokatları yiyince,
Evimizin hayatında o sofra,bir sepet kiraz hala bekleyip durur.

23.07.2020 R.EVŞEN