Gittikçe hızlandırmıştık hayatımızı
aslında biraz korku, biraz ıslak terli avuçlarımızı hissettik.
Ellerimizde kalan tek niyet bir an önce yaşamak
tamam demek ve ölmekti fani niyetimiz.
Sonra ne korku,ne yaşamak,ne'de ölmek düşüncesi beğnimiz'de
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta