Hayatta Benlik! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Ey şu fani Dünyadaki ben,
Bebeklikten yaşlılığa uzanan yaşam,
Siyahtan kırlaşan beyaza bürünen saçlarım.
Bitmez tükenmez arzularım, hayallerim.
Pek çok sevinçler ve acıların sığdığı yüreğim,
Çıplak ayakla kırlarda dolaşan çocukluğum.
Kimi yağmur üstümüze yağardı
Kimi güneş yakardı,
Ne soğuk üşütürdü,
Ne de çileli yaşam korkuturdu bizi,
Eğer birde sevdalıysanız,
Dağ olurduk birlikteyken,
Sel olur engelleri aşardık.
Geleceğin tozlu yollarında
Birlikte koşardık.
Ama şimdi
Tutuşan eller artık tutamıyor,
O sevda yavaş yavaş yok oluyor.
O geçen güzel günler,
Bazen rüyalarda gözüküp,kayboluyor.
Bitmişlik,tükenmişlik sevdaya takos oluyor.
Bir bütünken yaşam parçalara bölünüyor.
Gönüller birbirinden çok ırak,
Yaklaşıyoruz artık yolun sonuna doğru,
Her ikimizide bekliyor son durak.

21,2.2021