ve imgelerin şiddetiyle kanamaya başlar anlam,
Sonra bir atom çekirdeği gibi büyür,
parçalana parçalana yalnızlığımız...
Geçtiğimiz yollara yağmurlar değil,
Işıltısını kaybetmiş yıldızlar yağar..
ve geriye birkaç acımasız şiir kalır,
O beyhude harcanmış hayatlarımızdan...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta