Hayatlar Solarken Şiiri - Atila Yalçınkaya

Hayatlar Solarken

Bitecek ömrümüz veda olacak,
Adalet kılıcı şaha kalkacak
Her canlı tadacak ölümü, yası
Nede zor bir zaman ölüm sonrası,

Ağlayan gözlerin feri solarken,
Her hal ve ahvale mazeret derken,
Kendi terlerimiz boydan aşacak,
Konuşan el ayak, diller susacak.

Sıkacak bedeni ıslanan toprak,
Endamlar solarken kuru bir yaprak.
Bir daha saran kol hiç olmayacak.
Mahşeri beklerken ruh ağlayacak.

Gerçekler kalpleri titretse dahi,
Açılır önüme yalanla sahi,
Tüm zaman son ana akıyor sanki.
Ömrünü seyretmek öyle bir anki.

İnsanoğlu yürür dolu ve dizgin
Bir ümitle bekler pişman ve gergin.
Geçmiş ve gelecek kısa bir çizgi,
Yaşanır alnına yazılan yazgı,