Hayatını Silahla Bilenip Ölümle Sözlenen

Silahlarla üstünü başını donanan insan
İçinde insan olarak dünyaya geldiği kalp evini
Soğukların çelikbileklerine boşaltır ki..
Yüreği her suyu verilmiş kızğınlar gibi aşktan azad olarak
Harlı ateşle dondurucu buzun
En dayanılmaz noktadan sonrası ne ise
Nasılki kim gelse dağlayacak olan çıldırmış cinnetler sonrası ne ise
Silahlarla kendini ancak güvene alan kuşkucuk
Aynı zamanda birgün kendini de yiyip bitiren sonu gelmez lanetle bir olup
Çiçekle gelen yani,
Nasıl ki neyle geldiyse öyle kendine çiçeğe misafir
Buğdayla gelen kendi ekmeğe,
Yağmurla gelen kendi bereketine,
Güneşle gelen ayçiçekli bahçelre..
Lakin silahla gelen ve silahla doğan ve silahla büyüyen..
Çık geçmeden mutlaka kendi ölümüne...
Kaldı ki şu yoksul halli dünya ve hele ki biz...
Yemeyip, içmeyip, onun bunun şeytanlarının yapıp yapıp
Alın..
Vurun birbirinizi..alın..!
Kırın..
Kırandan kıtlıktan geçirin alın..! Dediğine
Yani şu durumda her silahlanan
Hem elaleme, hem ölüme,
Canı, kanı, malı tebdilibillah tüm cabası..
Şinanay yavrum şinanay havası..

Seyf Karaca.......Mart / 11