Bir çuval unda,açılırken nice hamurlar,
Bir ekmeğe şekil veren,azıcık maya imiş.
Can teknesinde,yoğrulan bütün umutlar,
Mutluluk için,en çok acıya muhtaç imiş.
Yaşarken kıymetini bilmez,zavallı biçare,
Ölümden sonraki kıymet,kime olur çare?
Gafletin türküsüyle gezerken,olur avare,
Kurutmak için nefesini,üflediği ıslık imiş.
Savurduğun hayatı,sanma harman yeri,
Düşürdüğün tanede ara,en büyük değeri.
Aldığın bir nefes sıhhattir,hayatın semeri.
Kıymeti,attığın en son yükünde saklı imiş.
Lisan-ı haliyle,güzellikleri tavaf edenler,
Nice gülün yaprağında,aşkla gezen imiş.
Çatlamış gönül toprağına,diken ekenler,
Biçerken perişan,yerken de perişan imiş.
Kayıt Tarihi : 11.5.2006 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!