Hayatın kenarından,
''O,'' toprağa düştü;
Ben ise,
Canımdan düşüp darmadağın oldum.
Mevsim bahar deyip
Şaşkın şaşkın bakma bana güneş;
Annem ''Buğday tanem''
Kefenini giyinirken,
Benim içime kış geldi.
Uzak yollardan geliyorum hancı,
Bana bomboş bir oda gerek;
Valizimdeki parçalarımı birleştirip
Kendime sarılarak uyumak istiyorum.
Bir rüya gördüm babam vardı
Uyandım yok.
Bir rüya gördüm annem vardı
Uyandım yok.
Uyandırma beni hancı,
Sıradaki kim bilmiyorum
Bilmek istemiyorum.
Kayıt Tarihi : 4.6.2015 02:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/04/hayatin-kenarindan-duserken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!