Bir sevdiğim
Bir ailem var
Bir umutlarım
Bir de çalınan hayallerim
Ağlıyorum virane yollarda,
Çaresizce bekliyorum parklarda…
Hayat öyle acımasızdır ki!
Bekletir seni mezar başında…
Tekrardan yalnız kalıyorum,
bir barda, bir mezarda,
bir başıma, bir sokakta,
Bakıyorum gökyüzüne ağlıyorum…
Yollara bakıyorum gözlerim doluyor
Aileler görüyorum kalbim ağrıyor,
Bir mükemmellik edası hissediyorum,
Aklıma ihtiraslı güzelliğin geliyor…
Ruhumdaki ızdırap,
Hayatımdaki keder
Umutlarımı katleder
Yeter bitsin artık,
Hayat denilen bu ızdırap!
Cengiz GüleçKayıt Tarihi : 8.2.2025 23:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin Hayatının Izdırabıdır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!