Hayatın Çöküş Devresi Şiiri - Aynur Meydan

Merhaba Dostlar,
Özledim sizleri,
Sizlerle dertleşmeyi,
Hayatı paylaşmayı özledim.

Bir başlangıcı vardır yaşamın her fertte,
İyidir kötüdür ama başlangıçlar heyecan doludur.
Sonra yavaş yavaş ilerler zaman,
Yıllar akıp gider,bizler olgunlaşırız gittikçe,
Bu süreçte şansımız yaver giderse,
Fırsatları değerlendirip,kolaylaştırırız nefes almayı,
Yok eğer tam tersiyse yandık demektir.
Atlatır insanoğlu bir şekilde bunu ve düze çıkar yeniden,
Gençtir,güçlüdür,inançlıdır.
Ama yıllar ilerledikçe,
Yaş ilerler,sağlık bozulur,terslikler karşısında yıpranır,
Eskisi kadar güçlü değildir,boynu bükülmüştür,
Şaşırır ne yapacağını,nasıl mücadele edeceğini bilemez,
Tekrar tekrar yaşadığı bu iniş çıkışlar yormuştur.

İşte tam da buradayım hayatta.
Çocukluk,gençlik,olgunluk derken geçip gitti zaman.
Güzel mi güzel yılların ardından Lale Devri gibi,
Osmanlı’nın Çöküş Devri geldi maalesef.
Kim bilebilir bunun nedenini,ne zaman biteceğini,
Yaradandan başka.
Tek umudum onun en iyisini bildiği,
Her şeyin bir sebebi olduğu ve,
Kullarını her şeyden çok sevip koruduğu..

Muhakkak gelecek bahar,
Bir sabah kuş sesleri ile uyanacağım gene,
Ihlamur kokacak belki ya da hanımeli bahçede,
Bozguna uğramış gibi değil,
Keklik gibi sekerek çıkacağım sokağa,
Yine tanıdık tanımadık herkese GÜNAYDIN diyeceğim,
Yüzümde bir gülümseme oturmuş olacak,
Tüm bedelleri ödemiş olarak hayata devam edeceğim.

03/02/2009