7---hayatın Çilesi Aynı

Hayatın çilesi aynı, ekmek kavgası verirken
Saatler zamanı çalar, akrebi durduran var mı
Sırtlarda akşamın hüznü, yorgunluk eve dönerken
Gölge peşinden gelirken, geriye gönderen var mı

Bu hayata bağlanmışız, olamayız bahta dargın
Vurgun yemişçesine,bütün organları kırgın
Bitkin tükenmiş bir halde yürür iken yorgun argın
Üstündeki yorgunluğu silkip de gideren var mı

Vazgeçilmez çabamızdır, engeli aşmaktır gaye
Zaman ile yarıştayız, pistlerde koşmaktır gaye
Yuvaya dönme anında, mutluluk tatmaktır gaye
Ruhumda ki kırgınlığı huzura döndüren var mı

Yakışır seven insana,sevgilisinin sevdası
Asla umurunda olmaz, o soğan ekmek sofrası
Yaşamanın zorluğunu çözer sevgilerin hası
Yürekten bağlı sevgiyi akıllardan silen var mı

Biizi bu. hayat çabası, hiç molasız koşturacak
Yaşlılar durulmuş iken Gençlerse aşık olacak
O dönülmez yolculuğa bir fani çıkmışsa ancak
Yola çıkmış o faniyi geriye döndüren var mı

Dönülmez bu yolculuğa çıkacağız gün gelecek
Geçmişimizi bilenler, anlatacak yad edecek
Gölge mezarlığa kadar tabutu takip edecek
Kara toprağa konanda, gölgesini gören var mı

Bu dünyada kalacaktır,kazandığımız varlıklar
Hiç yaşamamışım gibi, silinecektir anılar
Otlar biter kuşlar öter,öylece kalır mezarlar
Gelip de seslenenlere.konuşup ses veren var mı