Ne acılar yaşandı,
Ne yüzler yaşlandı
Yorgun karanlıkların arkasında.
Ne umutlar tükendi,
Bir aşkın ardında çaresiz.
Gün yüzüne çıkamayan,
Ne doğrular eridi gitti,
Yalanın yangınında.
Onca çabayla bir çarenin arayışında,
Nasılda akıp gitti çaresizlik bir babanın gözlerinden.
Bir çocuğun gülüşü henüz tazeyken,
Nasılda kayıp gitti oyuncak ellerinden,
Annesinin ona verdiği en büyük armağan olan sevgi.
Ne büyük bir acı duygusu,
Yoksulun şu aciz, kaderine terkedilmiş,
Gecenin kuytusuna atılmış,
Yüreğine sevgi değmemiş olması.
Kayıt Tarihi : 24.2.2006 11:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!