Hayatın Acıları Şiiri - Tuncay Mersin

Hayat acilarini cildirasiya vuruyor omrumun kiyilarina.
Zifiri karanlikta küçük bir yildiz isigi ararken yureğim,
Kendi yildizinin ucurumundan düstü.
Ömrümün isigini yakamoz piriltisinda ararken,
Firtinalar ömrümü darma dağın edeceğini nerden bilirdim..
Yalnizlik sarmalarken ruhumu
Tebessümlerin acının feryadi gibi yeseriyor yuzumde.
Kanayan yaralarım tarihimin simgesi artik,
Yarinimin kutup yildizi umutlarim ve hayallerim....
Yasananlar her nekedar beni üzdüysede,
Onlar hala direncle kendilerini yeniliyorlar
Çigliklarim sesizce akarken gozlerimden
Bir mavi ışık yayilir her yana.
Biliyorum kuslar hala ucup ötebilir,
Deniz hala tum gorkemiyle umut sacabilir
Yildizlar hala parlayabilir
Herseye ragmen yasamin yasanir
Yani hala var yasamak
Yürek iscilerinin en buyuk sanati
Yürek iscileri icin olmek en buyuk kacis ve en büyük YENiLGiDiR