Bir gökkuşağı misali göründün penceremden…
Perdeyi araladım. Oradaydın, tam karşımda…
Uzattım ellerimi renklerine boyandım.
Bak ne güzel…
Serçe parmaklarım sarı, yüzük parmaklarım turuncu,
orta parmaklarım kırmızı, işaret parmaklarım ise mavi…
Ancak avuçlarım boş kaldı.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
