Şuan gecenin bir yarısı,nedenini bilmiyorum ama gözyaşlarıyla uyandım.Hayata dair tüm çaresizligimdi belki de gözlerimden süzülen her damla yaşın anlamı.Ama yinede nedenini aramaya başladım gözyaşlarım arasında,koskoca bir sensizlik buldum ve birde yüreğimde inadına yanan bir ateş...
Şimdi Sen Gidiyorsun Yaaa....
Yüreğimde umutlarım avuçlarımda senden kalma anılar.Bir gün gelir sensizliğe belki alışabilirim peki ya anılar.Onları nasıl göz ardı edebilir,nasıl başa çıkabilirim bu yokluk duygusuyla.Benden tamamen gideceğini söylediğin gün sanki hayat benim için tamamen durmuştu.Çaresizlikle ellerini bırakıp öylece,sessizce sensizliğe goğru yol alırken ağlamak isteyipte ağlayamayan gözlerimdeydi belki de tüm çaresizliğim.Ruhum donmuştu sanki ağlayamıyor,ağlayamıyordum...
Artık sensizdim bir başımaydım ve sensiz geçecek günler vardı karşımda.Düşüncesi bile beni öldüren beni mahveden ve adı sensizlik olan bu günlere doğru düşe kalka yol almaya başladım.Yüreğimin böylesine acı çekmesine izin veremezdim,sensiz kalmayı göze alamazdım savaşmalıydım.Kendimi hazır hissettiğimde şu cümleler döküldü sana hapsolmuş yüreğimden dudaklarıma...
Sevgi bir denizdi üzerinde adı aşk olan gemilerimizi yüzdürdüğümüz.Bir gün adı aşk olan gemimiz su almaya başlayınca hayata dair tüm çaresizliğimizde öylece su yüzüne vurdu.Ve o zaman tamamen anladım.Güzel günler yaşanmıştı.Eşsiz anılar ise geride kalmıştı.Ve artık tek bir gerçek vardı.Biz Kaybetmiştik...
Ama yinede yüreğimde bir sıcaklık hissediyordum.Belki kaybetmiştik kaybetmesine ama yinede bu gerçek ruhumu dondururken,yüreğimde hala hissettiğim bu sıcaklık neydi ne olabilirdi.Artık karşımda iki yol vardı.Ya yüreğimde hissettiğim sıcaklığa kapılıp sana gelecektim.Yada hergün sensizlikten ölecektim ama yine de seni mutlu edecek sensizliği seçecektim.O zamanda şunun farkına vardım.Senin mutluluğun benim cennetimdi.Sen yeni hayatında mutlu olmalıydın.Yüzün gerçek anlamda gülerken yüreğinde pişmanlıklar hissetmemeliydin.
Biliyor musun Tutku; Bu mektubu soğuk odamın duvarlarını ısıtmaya çalışan yüreğimin her atışında ismini hatırlatan sıcaklığında yazıyorum.Gökhan Tepe'nin bir şarkısı eşliğinde yazmaya çalıştığım bu satırlar daha çok seven yüreğimin sevilme mutluluğunu tekrar yakalaması için çabalaması ve belkide karşılıksız bir sevda bataklığına nasıl gömüldüğünün bir ifadesi...
Acaba Tutku; senin o melekler kadar güzel olarak ifade ettiğim hayalini gönlümden silip atsam mı diyorum.Yazık olmaz mı sorusu aklıma geliyor.Yazık olmaz mı aşkıma? Acaba unutsam sana karşı hissettiklerimi,hiç birşey yaşanmamış gibi acaba bir anda geçen onca zamanın ötesine gidebilir miyim.Böyle birşey mümkün olsa bile heralde yaşadığım onca duyguyu bir anda jiletle kazıyıp,söker gibi atamam,atmam...
Bir gün yokluğunu yüreğimde tam anlamıyla hissettiğim bir anda duvarda ki saatin tıkırtısı böldü suskunluğumu.Sen yoktun ne ellerim ellerini tutuyor nede gözlerim o cennet gözlerine bakabiliyordu.Ama zaman öylesine acımasızdı ki herşeye rağmen ilerliyordu.Bu duygu yoğunluğu içerisinde ayağa kalktım ve duvardan söktüğüm saati karşı duvara doğru fırlattım.Duvarda parçalanan saat öylece yere düştü.Gözyaşları arasında ağlamaya başladım.Yüreğimde ki isyan biraz dinince gittim ve saati düştüğü yerden aldım.
Saate öylece bakarken aslında bir çaresizliğimin daha farkına vardım.Evet tamam saat durmuştu artık ilerlemiyordu.Tıkırtısı artık beynimi kemirmiyordu.Ama bu durum aslında benim başka bir çaresizliğimin göstergesiydi.Çünkü duran ve ilerlemeyen tek şey parçalanmış o saatti.Zamansa herşeye rağmen hızla ilerliyor ve sensizliğime sensizlik katmaya devam ediyordu.Ve o zaman anladım ne yapsam ne etsemde boş.Ve ben senden kalma bu sensizliği bu kaderi yaşamaya mahkumum...
Tutku; Bilmem sen hiç birşeyi,pek çok şeyi kaybetme pahasına daha doğrusu yüreğin pahasına satın almak ister misin? Bilki ben yüreğimi sana,senin için satmaya hazırım.İnsanlar madde ve mana arasında,denizde salınan tekneler misali gelip giderken,ben kendimi sevdama kucak açmış,senin gönül limanında demirlemiş olarak bulmak isterim.Sana bağlanmak,sarılmak ve...
Hayali bile yaşadığım hayatın sahte yaşantısından daha gerçek ve daha güzel...Mektubuma çok sevgiğim,güzel bir sözle son vermek istiyorum.
'Sevsen,sevilsen ve sevilebilir olsan'...
Beni tekrar sevilebilir biri olarak görmen dileğimle...
-ELVEDA KADINIM-
Kayıt Tarihi : 18.12.2007 07:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
AKLIMDASIN Papatya açmış kırlardan Peygamber çiçeklerinin sarısından Kekik otlarının kokusundan Doyasıya içime çektiğim sen! Belki değilsin, belki farkındasın Sen benim hep aklımdasın... Turnalarla gönderdim sana Gönlümde yetiştirdiğim gülleri Yalancı gönüllerde Karanlık tünellerde Aşkı aramaya çalışırken sen Senin aşkını hayat gibi yaşardım ben Belki aşkıma uzaksın, belki yakındasın Sen bilmesende hep benim aklımdasın...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!