Hayat herşeye rağmen yaşamaya değer
Bir kıvılcım düştü içime
Yok olmuş antika gibi
Değerlendirdim suskunluğumu
Yorulmuş bedenim titredi
Ve kendine geldi hayatım.
Geçmiştim kazıklardan sekerek
Düşmüşlüğümü çok hatırlıyorum
Yıkılmışlığımın ise hesabı yoktu
Bulmuştum seni çöküntümde
Ve sen ellerimden tuttun.
Kelimeleri birleştirip cümle kurmuşken
Döküntülerimi toplasam yok olmaz artık
Acının yoğurduğu beynim
Hasıl oldu gülümsemeleri yeni yeni
Ve girdin dünyama kendimi keşfettim.
Gülümsemeyi biliyorsam şimdi gözlerimle
Hissedebiliyorsam güzellikleri
Ellerimi açıp sarabiliyorsam
Gecelerimde nihayet gündüz olduysa
Demek ki hayatımın anlamı sensin...
Kayıt Tarihi : 7.12.2005 11:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfettin Bilal Özlük](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/07/hayatim-ve-anlami.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!