Ne desem ne yapsam boş bu hayat
Alır gider beni perişen halim
Maziye bakıpta ağlamak lazım
Ah ile vah ile geçer bu hayat
Ne bir dost kaldı nede arkadaş
Nede dertleşecek dürüst bir sırdaş
Nede konuşacak candan bir yoldaş
Artık çekilmiyor zalim bu hayat.
Somurtkan olmuş o güzel yüzler
Gülmüyor artık o kara gözler
Batıyor nedense söylenen sözler
Acı veriyorsun yeter ey hayat.
Şu an yazıyorum duygularımı
Yanlızlık sarmış bütün yanımı
Damarımda akan kızıl kanımı
Sen kara ettin vicdansız hayat..
Karacan derki boşa yaşadım
Ben herkesi ben sandım ama aldandım
Herkesi dost bildim arkadaş sandım
Hayalle rüyayla geçti boş hayat...
Kayıt Tarihi : 31.3.2012 21:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Karacan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/31/hayatim-bos.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!