Hayatı Tersten Yaşama Sanatı

İnsandan çok hayvanlara güvenen
Ters akıtan coşkun suları.
Hazreti İsmail’in kimliğine bürünen
Hazreti kulların, kurbanları.
Benim ülkemin insanları.

Esirlerin, özgürler için çarpıştığı
İnsanların kurşunlara koştuğu
Kurşunların, sonsuz sultanlığı
Tembellerin rahatlığı ve mutluluğu
Çalışanların ise sürekli sınandığı
Çukur ayna gibi beyinlerinde
Alt-üst olmuş fizik kuralları
Benim ülkemin insanları.

Zenginleri barıştıkça
Fakirlerin dalaştığı….
Sermayenin birleştikçe,
İşçilerin ayrıştığı…
Ve herkesin kendi aklına inandığı…
Ve ezberlenmiş kendi doğruları ile
Kendilerini,
dünyanın ekseni sandıkları
Benim ülkemin insanları.

Cismini yakıp,
ismini bayrak yaptığımız
tembellerin zenginlikte,
Çalışanların açlıkta buluştuğu,
Başkası meyvesini toplarken
Gölgesinde yattığımız
Zengin kaynakları,
Nadasa bırakılmış toprakları ile
Övündüğümüz güzel vatanımız
Seçmiş, kurtarıcı diye yılanları
Benim ülkemin insanları.

Üstünde bir bayrak olsun yeter
İsterse olmasın yorganı
Şükretmesini bilir… eğer,
Ekranda gösterirsen
Kendinden daha açları.
Ve yine ondan toplarsın,
Savaş mangalarına,
Silah tüccarlarına,
Batan şirketlere bağışları…
Bununla mutlu olur,
Benim ülkemin insanları.

Enkazlar altından fırlayıp
Bir ayağını cephede bırakıp
Yabancı uçakları üstünde alkışlayıp
Altıncı filoları, sevinçle kucaklayıp
IMF, ABD ve AB ye yalvarıp…
Bir milli maça bağlar umutları
Bir gol atınca patlar avuçları
Yırtılır gırtlakları…
benim ülkemin insanları.

Kutlar o geceyi
İçki şişeleri
ve ucuz fahişeler arasında…
Düşünmez ailesi ne durumda.
Kendi kaç gol yedi…
Hiç gelmez aklına
Bir gol atınca patlar avuçları
Yırtılır gırtlakları…
Kurtarır namusu
Benim ülkemin insanları.