Mutluluk dünyası var mıydı?
Sevgi ve merhametin dünyası…
Çok aramıştık
Bazen bacaklarımız bizi taşıyamaz olmuştu
Koşuyorduk alabildiğine
Ayaklarımız durmak istiyordu yorgunluktan,
İstemeden duruyorduk.
Kalbimiz devam ediyordu usanmadan…
Mücadele ettik,
Didindik durmadan
Çünkü, hayat direnmekti…
Umut ettik,
Biliyorduk
Değecekti bütün bu çabaya…
İşte karşımızda,
İşte dopdolu
Gökten düşen bir damlada
Veya küçük bir kar tanesinde
Bazen gözyaşıdır ağlayan bir bebekte
Ya da gülen bir çift gözde buluruz onu
O an yüreğimiz çarpar
Engel olamayız bu çırpınışa
Neden engel olalım ki!
Bu değil miydi amacımız?
Hayatı paylaşmaktı rüyamız…
Ocak 1997, Tarsus
Ali Şefik Deniz
Kayıt Tarihi : 11.1.2019 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!