Eleğinle ele, süzgecinde süz...
Ey hayat eğilmeyiz.
Ölümlüyüz ama ölmemeyi bulmuşuz.
Rahman cennet vaadetmiş,
Cehennem yolundan öyle dönmüşüz.
Hayat yorma bizi,
Günaha bulama bizi.
İster binde verme, ister yüz, ister birde verme...
Ama sana söz,
Karanlığın içinde olmayız.
Karanlığa çağırma bizi.
...
Sizi bilirler hayat,
Ne acı ne sancılı olduğunu,
Her insanın, canlının nasıl doğduğunu.
Sularında boğduğunu.
Güllerinin solduğunu.
Kırış kırış olduğumuzu,
Kaç karış yerlerine sığdığımızı
Ve hayat bunca genişliğine sığamadığımızı.
Sizi bilirler hayat bizi bilmezler,
Adımızı, soyadımızı, sanımızı...
...
Aslında hayat senle iyi arkadaş olurduk.
Sen önden giderdin yine biz arkada olurduk.
İki dakka soluklanırdık suyunu içerdik.
Ama sen değil misin aldığımız nefesleri sayan.
Ne versen hesap soran!
Giydiren ve soyan.
Aç olan.
İnsanlar yiyip insanlarla doyan...
...
Vakit akşam oldu hayat,
Hoca okudu bir vakit daha.
Bir vakit daha gitti benden.
Ve ben hiç memnun olmadım senden,
Sen benden memnun oldun mu?
22.09.2019
( Whatsap'da durumdan)
Kayıt Tarihi : 23.9.2019 12:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/23/hayata-yazmam-gerekti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!