Hayata Veda Şiiri - Gülçin Şahin

Ölüm çaldı kapıyı
Girdi içeri
Sarsıldım,yıprandım,ağladım.
Düşünceye daldım.
Hastanede annemin yanında kalırken
Yaşlı bir kadın,hasta yatağında
Oğlu başucunda
Giydiriyor,yediriyor,bakıyor
Bakarken gözümden yaşlar aktı
Kızcağızı yoktu başını okşayacak
Sevgisini verecek,geceliğini giydirecek
Odadan çıktım kantine gitdim
Döndüğümde şaşırdım kaldım
Doktorlar dolmuş yaşlı teyzem mefta olmuş
O tatlı İstanbul Hanımefendisi uzanmış yatıyor
Şok oldum teyzeciğime çok ağladım
İki saat beklediler.Kefene koydular
Oturdum odada ölüyle yalnız
İnanın hiç korkmadım
Hayatımda ilk defa bir ölüyle başbaşa
Hayatın gerçekleriyle karşılaştım
Oğluna baktım
Sanki rahatlamıştı
Kızı olsa öyle mi olacaktı
Ağlayacaktı arkasından dövünecekti
Annem annem diye feryat edip
Yüreğinde feryatlar koparacaktı

Ölüm çalmıştı kapıyı
Girdi iki saniyede içeri
Aldı götürdü uzaklara

Yaşam bir anlık
Kader dediğimiz sayfa açıldı mı
Kimse engel olamaz ölüme

Birgün bizde gideceğiz
Birgün bizde acılar çekeceğiz
Annemizi,babamızı belki de kardeşimizi kaybedeceğiz
Bu acı şerbeti herkes birgün yudum yudum içecek

Acı,tatlı geçecek yaşam
Penceremize konacak
Sular akacak hayatda
Irmaklar birgün donacak
Sıcak akşamlar olmayacak
Soğuk toprak bizi bekleyecek.