Hayata Sobe Şiiri - Ali Haydar Tuğ

İşte yürüyor
Yolun ortasında
Kaldırımlarda sürgün
Avuçlarında umut
Aşkı savuruyor eliyle

Kaldırıyor ellerini semaya
Dilekler tutuyor yıldızlardan
Bir kolunda hayaletlerden donatılmış bir sepet
Ay doğmuyor üstümüzde
Karanlığın ortasında kayboluyor sırıtışlar
Kavun iç renklerin geceye yansıyışı
Örtüyor duldaları
Soğuk ayazlarda bekliyor zaman
Aydınlık sonraya düşüyor
Kolunda ay ışığı
Sepette gül üşüyor

İşte yürüyor
Çingene düğün alayı
Konçertoların sessizliği sarıyor içimi
Susuyor kayın ağaçlarının sessizliği
Yüreğine indiriyor kör bakışlar
Körebe oynuyor
Yarına düşüyor düşler
Ve zaman tükeniyor kendince
Hayata sobe