--------------- Hayata Sevgilerle Şiiri ...

HAYATA SEVGİLERLE
Merhaba! Evet, hayata sevgiler gönderiyorum. Bu işime başladığımdan beri, ilk kez içim sıkılmıyor. Sanırım, yan stantdaki kadının hiç gülmeyen yüzü, yaydığı negatif elektrik, beni olumsuz etkiliyordu.
Bu gün, yerim değiştirildi. Şu an kafam rahat.Kimsenin gerilimini yaşamıyorum. Yanıma kimse gelmedi daha. Dilerim, hayırlı birileri gelir. Üç stand daha kurulacakmış.
Elektrik direklerinden, hatlar çekildi ve lamba bağlanacak uçlar takıldı. Evden, abajurun lambasını getirip taktırdım. Küçük gibi görünüyor ama akşam göreceğim, yeterli olup olmadığını. Yetersiz kalırsa? Başka lambayla değiştiririm. Yarın, bilgisayarım için de, fiş takılacak. Çok iyi olur.
Bu gün işe tek başıma geldim. Arda’nın veli toplantısı varmış. Yağmur’la birlikte çıktık. Ben tek başıma buldum. Hep çok karışık geliyordu buranın yolu. Gerçekten de benim için karışık. Hayatım boyumca, yol bulmak zorunda kalmamıştım.Hep yanımda birileri oluyordu ya da beni götüren şoför, yolu biliyordu. Ben hiç ilgilenmiyordum. Etrafa bakmanın tadını çıkarıyordum.
Ama akülü arabamla, işe gidip gelirken: Önce Alanyum ve eve gidip gelmeyi öğrendim. Şimdi de, bu işime gidip gelmeyi öğreniyorum. Bir kere de, tek başıma eve gitmiştim. Yağmur yağmıştı ve hava soğumuştu.
Eskiden, annem ya da arkadaşım, bir şeyler almak için, kısa süreliğine beni yalnız bıraktıkları zaman, korkardım dışarıda tek başıma kalmaktan. Şimdi, caddelerde cirit atıyorum. Vallahi cirit atıyorum. Hiçbir şeyden ve kimseden de korkmuyorum. Zaten kimse yaklaşamaz. Görünmez duvar örüyorum. Bakanlarla ilgilenmiyorum.