Hayata koşmaya başladım Şiiri - Oktay Çekal

Hayata koşmaya başladım…

Bir kahve, falı baktırdım,
Orta şekerli, bol köpüklüydü,
Bedenime sığmayan enerjim,
Yirmi yaşında, ruhumu aldı götürdü,
Korkmuyordum hayattan,
Gençliğim teminattı.
Çok yokuşlar çıkacaktım,
Belki de engellerle, yaşayacaktım,
Azimliydim, o güç vardı içimde,
Kanım kaynarken damarımda,
Duygularım serenat, yapıyordu hayata,
Havayı kokladım, içimde nefes oldu,
Renkleri nakış nakış, işlendi sanki,
Durmak yoruyordu aslında,
Koşmak geliyordu, yarına içimden,
Kahve falıma, bakam üstat,
Her şey sana bağlı dedi.,
Güzel bir gelecek, var önünde,
Dileklerin tutuyor…
Gözlerim ışıldadı,
Bir daha, ben oldu varlığım,
Teşekkür ettim ve kalktım,
Yarınıma koşmaya başladım…

Oktay ÇEKAL
02.01.2012-17.35