• Hayata Karşı Duruş • Şiiri - Mehtap Nur

İsyanına kulak ver, Hak'kı arayan sesin,
Göz görmezse kulağın, hakikati dinlesin.
Ses ki ondan aşikar, ondan daha mı ince?
Neylesin kulak sesi, gözleri görmeyince.

Mahkumun zindanında, kelepçeli bilekler,
Dakika sayar her an, ha geldi gelecekler.
Mahkumun zindanında, kendisi efendidir.
Soğuk duvarlarına, karşı zafer fendidir.

Yakılmış umarsızca, taş mermerden ocaklar,
Bugün halin iyiyse, yarın da soracaklar. İzmaritten is tutmuş, dudaklar buruş buruş,
Hayatta belki ilk kez, hayata karşı duruş.

Yanıp sönen binalar, bir bahar havasında, Bilmezler ki kiminin, tepinir yarasında, Çamura batan düşler, her gün daha da kayıp,
Bulup getirsin biri, düşlerimi yıkayıp.

Sesine yankı olma, ses ver bu kez sesine,
Bir harf ekle kurduğu, zafer alfabesine, Bilmem ki bu zindanda, nefes almak kaç kuruş?
Hayatta belki ilk kez, hayata karşı duruş.