HAYATA KAHRETTİM
Hicranlı gecenin, sabahındayım
Gün yorgun ben yorgun, güneş doğmuyor
Bir yudum sevgiye, muhtaç yüreğim
Ne yapsam neylesem, çilem dolmuyor
Haddimi bildim hep, yüksek uçmadım
Şerden uzak durdum, Haktan kaçmadım
Gönlümde hoşgörü, nefret saçmadım
Başım öne eğdim, yine olmuyor
Oturup ağlasam, el beni kınar
Gözlerimin yaşı, çağlamış pınar
Yar halimi bilmez, mutluyum sanar
Aşk beni unutmuş, gelip bulmuyor
Bir kırık gönlüm var, yok param pulum
Hep yokuşa çıkar, düz giden yolum
Bilmem ki neyleyim, bir garip kulum
Hayata kahrettim, yüzüm gülmüyor
Kayıt Tarihi : 31.12.2012 07:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!