sokak kaçkını birliği arıyor selamla taçlanan başı
kendi ikliminde kaybolmuş bir çocuk gibidir insan,
nerden geldiğini nereye gideceğini bilmez...
yarını yoktur aldığı her nefes ruhunu gezdiren bedene armağandır...armağanın güzelliğini birbirini sevrek yüceltir...
sevmekten vazgeçtiğin zaman ruhunu yoksullaştırırsın,
çünkü ruhu besleyen yegane varlıktır doğumun ve ölümün olan Aşk! .
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta