Hayata Dair...Kendimce Şiiri - Sevim Atan

Bazen hayat düşündüğümüz kadar kolay sunmaz istediklerimizi,biz beklentilerimize göre sundu sanırız...Güvenmek isteriz artık,'güven' der birisi, güveniriz beklediğimiz o olduğu için.Sevmek isteriz doya doya gönlümüzce,'sev' der birisi,severiz alabildiğine.Verici olmayı öğretmiştir hayat, hep veririz elimizde,avucumuzda,gönlümüzde ne varsa.Almak için haketmek isteriz, istemeyi onursuzluk sayarız.Kimilerine de hep almayı öğretmişlerdir.Vermeyi ödün vermek sanıp,sevgisini bile sakınır hale gelir. Vermeyi bilen ile almayı seven denk geldiğinde birbirine,veren taraf giderek eksilmeye başlar.Alan taraf ise eksilttiğini farketmeden almaya devam eder.İstediği herşey olmaktadır.Karşı tarafın tükendiğini farketmez vermeyi bilmediği için.Bir tutam sevgi,bir tutam ilgi,bir tutam da sohbet ilave ederek vermeyi bilse,karşısındaki artıp çoğalacak,daha çok verecektir.

Sonsuz mutluluk var mıdır bilmem ama sonsuz huzur vardır.Sadece kendini düşünmeden yaşamak huzur vericidir.Başkaları için attığın her adım sonsuz huzura attığın adımdır.Anlık tatminler için mükemmele yakını kaçırmak eksikliktir.Bazen tek bir hedefe kitlenip hareket eder,o hedefe giderken sevdiklerimizi unuttuğumuzu, ihmal ettiğimizi görmeyiz.Bir çiçek bile mutlu edebilecekken,hep yarınlara dair affettirme planları ile yine yine ve yine ihmal ederiz.Vaktimiz hep önemlidir,kaybedecek vaktimiz hiç yoktur ama geriye dönüp baktığımızda vaktimiz birilerini mutlu etmek için değil,para kazanmak,anlık mutluluklar için heba olup gitmiş,sevdiklerimiz bizi görmekten umudunu kesmiş,belki hastane köşesinde,belki huzur evinde belki de evde bizim sadece 5 dakikamızı kendilerine ayırmamızı bekliyordurlar.

Sabırlı olmak erdemdir ama sadece kendi istekleri doğrultusunda hareket eden birinin aramasını beklemek güzel geçebilecek zamanı boşa geçirmektir.Kişiliği oturmuş, ne istediğini bilen insan,ne kendini ne de karşısındakini yormayan ve manasız anlam karmaşasında boğmayandır.

Değer verilen bir insan, bir hayvan ya da bir çiçek,ilgi bekler.İnsan aileden biri, sevgiliniz ya da dostunuz olmasa da değer verildiğini gösterilen ilgiden hisseder.Hayvana değer verildiğinde nasıl ki oyuna bile götürmeniz gerekiyorsa,çiçeğe değer verildiğinde nasıl ışıksız, susuz,sevgisiz bırakılmaması gerekiyorsa,bir insana değer verildiğinde,ilgisiz,sevgisiz,habersiz bırakılmamalıdır.

Sorunların temeli kendi davranışlarımızdan,kendi isteklerimizden ve buna rağmen yaptıklarımızdan geçer.Karşımızdakinden sürekli ister ama kendimiz istediğimiz saygı, sevgi ve ilgiyi göstermezsek kaybedeceğimizi kaybedene kadar farkedemeyiz.Ne istediğini bilen, ayakları üstünde durabilen bir kadına gösterilmeyen saygı,kendine gösterilmeyen saygıdır.

Ne aradığını bilmeden, ne aradığını bilen birinden uzak durmak verilebilecek en doğru,en mantıklı karardır.