Hayata Dair Şiiri - Şadıman Şenbalkan

bir sevinç nidası belirdi içimde aniden
içim içime sığmaz oldu nedenini bilmeden
coşkuyu öğrendiğim ilk gündü sevgiden
hüzün denen meret şey nereden geldi demeden
sevdim dünyayı olduğu gibi o gün ben
hayata dair yakaldıklarımdan bana
ince dokunuşlardaki ahenk ile sarılana
kucak açtım ben beni yaralayana
özüm sözde, gönlüm, gönül gözümdeydi
hayata dair tutunacaklarım ise karşımda
hayattan aldığım nasipler karışmış bir yumakta
ayıkladım onları taban yaptı ruhum sevinçlerime
dibe vuran duygularm ayaktaytı o zamanda
bir bir şikayet ettim bu olmazsa olmazlarımı
felek denen bize biçilmiş yazgıda olanları
arsız bir duyguda unuttum ama sonrasında hatırladım
hayata dair bir seferdeydim çünkü bu duygu kaoslarında