Hayata kürek çekiyorum
Her gün biraz daha uzaklaşıyorum umuttan
Fedakarlık diye her yerimizi bitler sardı
Sahte gülüşler içinde, çocuklu yüzler tutuklu
Labirentler içinde mum ışığında yürüyorum
Kırılmış sözcükler arasında umut arıyorum
Herkes birer firavun
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta