Her geçen dakika
Hatıra oldu benliğinde
Bugünde
dünü özledi...
İnsan
gelecek zamanın içini
Düşsel kırıntılarla doldurdu,
Umut bağladı,
Kırk açılmaz düğüm ile
Yarına...
Kendine gelecekten bir yer seçti
Olacağına inanmıştı
Ve günler geçiyor
Zaman, nefes ile yarışıyordu...
Güz aylarında havaya atılan
buğday tanesi gibi
Temizlenmek istedi
Her yeni aşkta...
Gerçekler ise!
Düşler kadar güzel,
İnsanlar!
Anne kucağı kadar güvenilir
Değildi...
Yanıldı
Dün bugünü özledi
Bugünün hatasını
Yarının çözeceğini sandı
Acıyla uyandı
Çünkü!
Her yeni günde umut
Sancılı bir şekilde (acı) doğurdu...
17:57
Kerem KayarKayıt Tarihi : 11.9.2022 18:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerem Kayar](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/11/hayata-dair-111.jpg)
Ama
Kopan parçalardan daha hızlı bir ivmeyle tamamlanacağız !
Şiir güzel..
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)