Hayata Başlarken Şiiri - Elif Dalamaz

küçük bir kız çocuğuydum önceleri
çabucak ağlayan,kırılgan ve çoğu zaman saf
kendi okyanusunda yüzmeyi öğren dediler
ama yüzmeyi öğrenmemiştik henüz
koş dediler arkana bile bakmadan
oysa ayakta duramamanın korkusu vardı gözlerimizde
elimizden tutanımız olmadı o yıllarda
ve vefakar annemizden başka sevenimiz
dünya daha doğmadan küsmüştü sanki bize
tüm silahlarıyla saldırıyordu sanki büyüyün der gibi...
büyüdük şimdilerde
acılarda geride kaldı,kalplerdeki özlemlerde
boyumuzdan büyük denizlerde boğulurken
yanımızda olmayanları çoktan unuttuk.
kirlenmiş kalpleri geride bırakırken
dönüp arkamıza bakmadık
ellerimiz temiz kalsın diye çamura sıvamadık
hakkımız olmayana göz ucuyla bakmadık
can simidi aramadık kollarımızdan başka
tek varlığımız annemizin sıcak kollarıydı
ondan gerisi de yalandı zaten.....