Hayat Zalim Şiiri - Kemal Berk

Hayat zalim olup gelme üstüme
Her gelen biniyor kambur sırtıma
Ellere desem de güller üstümde
İnmiyorlar sevmiş biner sırtıma

Aylarca yıllarca insandan kaçtım
Dünyayı dar ettim aklımdan kaçtım
Dikeni görünce dostlardan kaçtım
Yüreğin derdini sardım sırtıma

Varlıktan yokluğa düşürdü beni
Sırtımdan inmeyen görmüyor şimdi
Yüzüme tüküren bıraktı gitti
Uzaktan bakarlar kambur sırtıma

Bir lokma ekmekle koştum peşinde
Alnımdan akıyor terler yüzüme
Gözyaşım dertlerle akar özüme
Alaycı sözlerle bakar sırtıma

Her lokmayı tane tane sayanlar
Her bir yüze ayrı tavır koyanlar
Zevki için beni gelip soyanlar
Garip diye binmek ister sırtıma

Külözü'nün kalbi dertle dolduran
Baharın içinde gülü solduran
Yaz ayında soğuk suyu donduran
Sevenler yükümü arar sırtımda

Kemal'eren/Kemal Berk