Kırıldı kanadım büküldü belim
Titrer oldu tutmuyor elim
Bilinmez durumda olunca halim
Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni
Düz ovası var dik yokuşu var
Kıvrılır keçi yolu engerek gibi sokuşu var
Acı zehrin damarımda kanı yakışı var
Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni
Yüce dağların dumanlıdır başı
Bağrında duran taşların nicedir yaşı
Yamacında duran ağaçlar kimi gözdür kimi kaşı
Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni
Azığım olmadan düşerdim yola
Yön bilmeden yürürdüm sağa sola
Çalı çırpı ağaç dallarıyla kol kola
Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni
Çınar altları yerim yurdum oldu
Pınarından akan suyun dermanım oldu
Yaşattığın acı tatlı olaylar tecrübem oldu
Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni
*26/12/2016
Ahmet Faruk GüvençKayıt Tarihi : 6.1.2019 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!