Kente dökülmüştü tüm sezgilerimiz,
Bazısı araç lastiklerine ciklet gibi yapışakaldı,
Kedilerin yollarda ezilen bedenlerine müşabih.
Bir kısmı karanlık menfezlere sızdı,
Bir kısmı aylak bedenlerde karar kıldı.
Neye, kimle kılıf bulduk,
Neyin nasıl punduna vurduk, bilmiyorum,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta