Herkes mutlak geçiyor bu hayat tünelinden,
Kimi babadan zengin daha da zengin olmuş.
Bazıları evini aciz geçindirmekten,
Pek çok kişi görürüz çalışmaktan yorulmuş.
Doğuştan şanslı olan bakar hep zirvelerden,
Gaf üstüne gaf yapsa yine değer verilir.
Hatalı olsa bile kırılmaz hiç kimseden,
Herkesle dalga geçer yine de çok sevilir.
Kaderinde kederin yazılmışsa yok çare,
Ne kadar iyi olsan çabalarsın boşuna.
Hep hatalı bulunur gelemezsin bir yere,
Sürdürürsün oyunu gitmese de hoşuna.
Ben böyle bir kuralı kabul etmek istemem,
Düzelmeli diyorum değişmeli bu düzen.
Hayat gülme karşımda sana hiç yenilmem,
Çok fazla böbürlenme seni de olur üzen.
Dünya dostluk rüzgârı estirmeli mutlaka,
Yaşam mutluluk yolu çizmelidir sonunda.
Bu hayat tünelinde mutluluk olsun halka,
Kardeşçe barış dolu yaşanmalı sonsuzda.
Olmayacak demeyin olacak biliyorum,
Belki ben görmem ama gelecek nesil görsün.
Gönüllerde dostluklar çağlasın istiyorum,
Düşmanlıklar yok olsun okyanusa gömülsün.
Kayıt Tarihi : 23.3.2007 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/23/hayat-tuneli-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)