Hayat Tüketiyor Günden Güne İyi Çocuklarını

Hayat tüketiyor günden güne iyi çocuklarını
Türküsüz bir güne dönüyor gökyüzü
Her gün biraz daha karşılıksız kalıyor sevmelerim
Saklayamaz oluyor artık yüzüm solukluğunu

Alın terim
Can suyum
Güzel çocuk
Ne olur çevirme yüzünü ötelere
Sensiz sahipsiz kalır acılarım,

Günden güne daha da çoğalıyor omuzlarında
İnsan olmanın ağırlığı
Ve sadece iyi çocuklarını böyle hırpalar hayat.
Şarkılarda kalmayacak kadar gerçektir
Güzellikten yanmak
Ve bunun için garip bir haz duymak...

(İnanmak;
Gerçekten de inanmak mıdır?
Bedelini göze almamışsan.)