İrşad Şiiri - Hüdayi Azbay

Koşsan hayat suyunu gönlümün irşadına
Belki gelir seninle ömrüme bahar benim
Yaşanmamış yılların senle dursam şadına
Bu kaçıncı eylülüm söyler misin Yâr benim
Sensiz yağar ömrüme dört mevsimde zar benim

Yıllar yılı hasretim aşk ile muradına
Bu ağır imtihanın el değdirme yadına
İlk buse olmak için leblerin feryadına
Her girdabın içinde figan eden ar benim
Gel de bir kez hüznümü nevbahara sar benim

Müptelayım keş gibi ben bir zehrin tadına
Pervaneler misali, yanarak... inadına
İçimdeki savaşın sen yetiş imdadına
Düşlerimde payıma düşer intizar benim
Viran olmuş bağlarım gülistanda har benim

Mana alemlerinde ram olunca adına
Hamdı pişti şu gönlüm yandı aşkın oduna
Bir bela çukurundan el eder celladına
Var da bu kez düşümü al hayırla yor benim
Ha taştı ha taşacak içimdeki sır benim

Takılıp arşa çıksam Cibril'in kanadına
Sevgili, vuslat için muhtacım azadına
Razıyım yer yüzünün en büyük cihadına
Al bütün benliğimi nazarınla vur benim
Cenab-ı aşka yansın içimdeki kor benim