Hayat Şiiri Şiiri - Nurettin Özdemir

Hikmet'e:
'Dünyada kimseye minnet etmeden sana
verebileceklerimin başında bu mısralar gelir.'

Bir kaya dibinden şakırdayarak,
Akan su gibiydin gürül gürül sen.
Nerde dalga dalga rüzgarda esen
O kumral saçların? O sıcak busen,
Çalmaz oldu benden beni yakarak.

O günler ne güzel, ne sıcaktılar.
O günler hayata bağlardı beni.
Sulara aksedip kalan çehreni,
Arıyor gözlerim, nerdesin şimdi?
Nerdesin hasreti çekilen bahar?

Taştan taşa ahenk taşırdı sular.
Güller yanağında katmer katmerdi.
Kalbim senin için en güzel yerdi.
Aşkın yeli ılgın ılgın eserdi.
Güzelliğin neden sonuna erdi?
Neden gözlerinde dolgun bulutlar?

Es rüzgar! .. Erisin başımın karı.
Aksın taştan taşa ahenk sularda.
Arzum çiçek açsın bu son baharda.
Ey aşk! .. Alev alev ruhumu sar da
Bozulmuş görmesin gönül baharı.