Kimsesiz zamanların böğründe büyüyüp durduk
Tek başına çalan çanlarda sessizliği bozan oyuncuyu oynar durduk
Tek başına kalbimizi titretip,
Tek kişilik filmin başrolündede oynayıp
Yola devam edip durduk.
Bizi ayakta tutan dış destekler değil
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta