Hayat Oyununda Son Perde Ve Kapanış

Buz gibidir her şey çoğu zaman dünyada
Bir kaçış, bir yokoluş, bir varoluş hikâyesidir
Bazen bir dönüm noktasıdır
Bazen de tanıdık bildiğimiz
Aslında tanıyamadığımız insanların
İç yüzünü, düşüncelerini öğrenmedir
Hayatın içinde yaşadıklarımız

Hani bazen dostumuz
Bazen kardeşimiz
Yakınlık, uzaklık
Aslında çoğu zaman nasıl aldanıştır
Avunmadır, avuturlar, avunuruz
Dostum, kardeşim diyerek
Ne zaman ki gerçekler karşımıza çıkar
Yakıcı nefesiyle olmadık zamanda yüzümüze sıcaklığını üfler
Bir anda irkilir, kendimize geliriz o yakıcılığın etkisiyle
Ama geçtir, ama erkendir kendimize geliş
Ya anlarız ya da anlamayız çevremizi saranların ne olduğunu
Vardırlar,yokturlar
Varız,yokuz

Hayatın içinde her zaman cilveli bir oyundur yaşam
Tek perdelik veya bitmek bilmeyen perdelik
Ama ne olursa olsun
Hayat oyununda son perde ve kapanış diyebilmeliyiz her zaman

Bazen son perdenin bitimi zannederiz
Kapılırsak oyunun akışına ve oyunun cilvesine
Sürükleniriz oyunun kapanmak bilmeyen perdesinde
Oyun devam eder bitmek bilmez, ama biz biteriz
Bitmek istemiyorsak fark edeceğiz son perdede ki oyunu
Bakmayacağız sağımıza solumuza,
Çekinmeden, bazen de tüm kayıplarımızı düşünmeden
Koyabilmeliyiz oyuna son noktayı
Yâda devam eden oyunda tüm oyuncular
Olmadık zamanda bizi noktalayacaklar

Ama ne olursa olsun
Hayat oyununda son perde ve kapanış diyebilmeliyiz her zaman
Ve sahnedeki tüm oyunculara son selamı vererek
Çekilmesini bilmeliyiz dünyamıza

Seçim kendimize ait
Kazanmak istiyorsak hayat savaşını
Değerlerimizi yitirmeden başımız dimdik
Mağrur, dürüst, alnımız açık
Her şeyimizi kaybetmek pahasına da olsa
Oyuna kendimizi kaptırmadan
Çekilmesini bilmeliyiz oyunun son perdesini beklemeden
Bırak oyuna devam etmek isteyenleri kendi haline
Onlar varlığın içinde zaten bizi fark etmezler
Onlar için ha varız ha yok’uz
Fark edilmek istiyorsak varlığımızla oyuna katılmalıyız
Hele birde onlar gibi olup, onlar gibi davranırsak
Değerlerimizi kaybettiğimizde başrolü de kaparız
Diğer türlüde ezilir, ezildikçe küçülür, küçüldükçe de alçalırız
Alçaldığımız noktada onlar için bir piyonuz artık

Kendimiz olmak, kendimiz olarak yaşamak
Küçülmeden, alçalmadan, korkularımız olmadan,
Alnımız açık değerlerimizi kaybetmeden,
Hayat oyununda son perde ve kapanış diyebilmeliyiz her zaman