Hayat Oyunu Şiiri - Atila Yalçınkaya

Sıcaklığında kurusun,
gözyaşlarının ıslattığı suretim.
Bırakıp gitmelisin,
Hanlarında hapsettiğin rahvan yürüyen atları,

Bir kamet uzaklığındasın Mabede,
Tövbeye beklemez seni müezzin.
Yüzünün Karasını
Sürme narin Hacere.
Cennetten gelen Esvedi karartmasın yüreğin.

Batısındasın artık hayatın,
Hiç baharı bekleme
Çek Kehribar tespihinide say,
Hayy. Hayy, Hayy
kör kuyulardan kurtulsun
binbir dileğin,

Yüreğinden dökülen damlalar hatırına
Filizlensin bu pörsümüş hayatın.
Zafiran kuyularında biriksin sermayen,
Cennet bahçelerinin birinde
Bitsin bu hayat oyunun ve oyalanman… ………….En’am Süresi Ayet 32

Atila Yalçınkaya