HAYAT KOPACAKSA SEVDİĞİN YERDEN KOPSUN
Öyle sus deyip durma yüreğine
Daha az yalnız, daha az yorgun, daha şen.
Bir bilsen ne güzelsin, seviyorum derken.
Sırrın, elinde köz; bildiğin, yaranda tuz;
Söylesen, olmadık söz olur; öyle mi?
Sen hiç titrek kavak gördün mü, rüzgâr eserken?
Sarhoşluğun bile daha çok sen.
Ah ki, şu ruhu az gelişmişlik yok mu!
Aşka haram diyenin, ervahına yuh olsun.
Bırak be canımın içi,
Hayat kopacaksa sevdiğin yerden kopsun.
Mahmut Nazik 03 02 2016 Mersin
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 6.2.2016 17:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Nazik](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/06/hayat-kopacaksa-sevdigin-yerden-kopsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!