Hayat Kırkından Sonra Başlar

Gülüşleri hasret gideriyordu
Yıllar sonra
Anlattıklarının çilesi
Bitmemiş haykırışlardan ibaretti

Çocukluğu gördüm
Gençliği gördüm
Âşık oldum delicesine
Ağladım coştum

Koştum peşinden sevginin
Sevgi gurbetlikti
Aşk gurbetlikti
Çilelere yelken açmaktı

Açtım büyülenmiş yüreğimden
Öyle bir sevmiştim ki
Ayıramaz diyordum kimse bizi
Bir yanılgıymış aşk ve sevgi

Birkaç çocukla kaldım yıllar içinde
İhaneti gördüm
Ayrılığı gördüm
Yeniden başa döndüm

Analık babalık
Yoksulluk ve sefalet
Evlatlarım her şeyimdi
Umudum amacım yarınım

Çileli yıllarım eksilmeden çoğaldı
İnadına yıllara
Sevgiye ve yarınlara
Çelik halatlarla bağlandım

Yemedim yedirdim giymedim giydirdim
Koştum dur duraksız
Yarım kalan istirahatlar
Büyüdü çocuklar ben küçüldüm

Saçlarımın aklarında yıllar olsa da
Sabırla hasret giderdi gülüşlerim
Şimdi gül cemalim yeşerir
Hayat kırkından sonra başlar