Hayat işte.. Şiiri - Oğuzhan Cınbırtoğlu

İşte her şey böyle başladı
Sev dediler, elma dediler, Nazım dediler
Bu rakıdır dediler, bu da su
Bir tarafı hayaldir, bir tarafı hayat
Ancak birbirine karışırsa çekilir
Bu efsunkar sanat
Sonra gölgesi fazla uzadı eli cebindeki adamın
Kadının adına adadığı çiçeği gördüğünde
Fazla kısaldı gölgesi ve bir daha uzamadı
Onu son görüşümdü bu
Bir isim mırıldanmıştı çiçeğe doğru
Eğilip alnından öpmüştü çiçeği
Ben gördüm oradaydı, sokak lambaları da şahittir
Öbür elindeki kara poşetin çığlığına mıdır,
Yoksa yakasındaki fotoğrafın düşüşüne midir? Bilinmez
Deli dehşet sinirlenip oturdu sarı ışık altına
Önce içti şişesinden rakıyı ama etmedi hiçbir kelimeye ihanet
Cebinden 6 patları çıkartır gibi çıkarttı kalemini
Sonraysa vurdu aklından geçen bütün kelimeleri
Ama kim sığdırabilmiş ki bir aşkı bir sayfaya
Doğrulup yerinden
Çıkarttı cüzdanından son kağıt parasını
Baktı uzunca ve yazdı üzerine koca harflerle
“HÜKÜMSÜZDÜR"
Bu onu son görüşümdü
Kime sordumsa onu
Kader dediler, keder dediler, öldü dediler
Bu rakıdır dediler, bu da su
Her şey bir gün biter dediler
Buda hayat
Hayat..