Gün Oluyor Şiiri - Oğuzhan Cınbırtoğlu

Bilmiyorum
Güneş ne zaman doğar
Yürüyorum doğuya
Ne kadar uzaklaşıyorsam
O kadar yaklaşıyormuşum aslında
Başlangıç noktasına
Ama başını çeviremezmiş insan
Mutlu olduğu yerden
Bundandır doğuya gidişim
Hep biraz daha
Yürüyorum

Gün oluyor
Antikacıdan geçiyorum
Yoldaşını kaybetmiş bir eşya
Öylece duvarda asılı duruyor
Onda pas bende yaş
Di'li zamandan bir daha geçiyoruz

Gün oluyor
Cenazeden geçiyorum
Bir çocuğun elinden tutuyorum
Diğer elinden baba yadigarı tesbih
Ne o anlıyor derdinden ne ben
Bir cenazeden daha geçiyoruz

Gün oluyor
Bir sorudan geçiyorum
Münzeviye denk geliyorum
Soruyorum "ihtiyaç nedir?"
Şöyle uzun uzun bakıyor
Ve bir ihtiyaçtan daha geçiyoruz

Ve gün oluyor
Devran bir daha dönüyor
Ansızın gözlerine denk geliyorum
Güneş doğuyor sevgilim bak
Gün oluyor
Artık biliyorum