Hayat ı Cavidan Şiiri - Nihat Gülle

Hayat-ı cavidanı şeyhi kamilden sual ettim;
Ölmeden önce ölmektir deyince intikal ettim.
La EDRİ

Sonsuz hayat,insan oğlunun hiç değişmeyen özlemi,hayali ve arzusudur.Bu özlem,insanın doğasında fıtratında vardır. Zira,sonsuzluk aleminden gelen ruh,o alemin özlemiyle yanar durur.Ruhun yüceliklere aşık olması,
Alemlerin Rabbi olan Allah Teala’nın ona kendi ruhundan üflemesinden kaynaklanır.
La Edri sonsuz hayatın sırrını insan-ı kamilden sordum,bana ölmeden önce diye cevap verince ölmeden önce ölüp sonsuz hayata geçtim.diyor.”Ölmezden önce ölünüz”hadisi Hak yolcularının tasavvufta en çok zorlandıkları,takıldıkları konudur.Beyazıd-ı Bestami hz.leri
“Riyazat makamında otuz yıl bekledim,birde baktım ki kendime perde olan yine kendi varlığımmış.”diyerek benliği aradan kaldırmanın ne kadar güç bir şey olduğunu anlatmaya çalışıyor.Nefis denilen insanın Hak karşısında ispat ettiği zanna dayanan varlığını ihtiyari ölümle öldürmedikçe insan tasavvuf yolunda merhale alamaz.Tevhit ehli bunu şu misalle anlatır;
Çölde bir direkt düşünelim,güneş tam tepeden zuhur ettiğinde bu direğin gölgesi aslına döner ve aslında yok olur.Zaten,gölgenin zaten kendine has ayrı bir varlığı yoktu.O zanna dayalı varlık,hakiki varlık zuhur
ettiğinde aslında kendini yok eder.Tevhidi gerçekleştirir.Bu konuda bir ayet;
“Hak geldi,batıl yok oldu batı yok olu gidicidir.”