Mazim geldi gözlerimin önüne.
Hep karanlık, hep uçurum, hep tezat.
Adım adım yaklaştıkça ölüme,
Aylar yıllar kaçtı, tutamam heyhât!
İlk on yılda küçüktüm, çocuktum.
İkinci on yılda gençtim, uçuktum.
Üçüncü on yılda biraz kaçıktım.
Dördüncü on yılı kaçırdım, heyhât.
Beşinci on yılda sıhhatim nâhoş.
Hayatım düzensiz, yaşantım bomboş.
Bedenim dermansız içmeden sarhoş.
Geleceğim nedir bilemem, heyhât!
Yaş kemale erdi, altmışı buldu.
Saçlarım ağardı, bembeyaz oldu.
Gül gibiydi rengim, sarardı soldu.
Sona yaklaşıyor ömrümüz, heyhât!
Yetmişe dayandı yaş merdiveni,
Derman terk ediyor artık bedeni,
Azrail'e teslim ettim ben beni,
İşte yaklaşıyor, geliyor heyhât!
Yetmişi de geçtim, yetmiş beş oldum.
Kader rüzgârında savruldum durdum
Hayat dimdik yokuş, artık yoruldum.
Azrail ise benden kaçıyor, heyhât!
Kayıt Tarihi : 26.6.2012 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şu an, ana yaşım 75 oldu. Aşağı yukarı yaşantımı şiire dökmeye çalıştım.
İşte hem kendi hayatını anlatırken her canlının hayat hikayesinin bu olduguna vurgu yapıp uyarıyor şair...
Şiir üstüne düşeni fazlasıyla yapmıştır. Kutluyorum Mahmut Bey Sevgi ve Selamlarla...++
BEN DE TAM BU ARADAYIM.
Beşinci on yılda sıhhatim na hoş.
Hayatım düzensiz yaşantım bom boş.
Bedenim dermansız içmeden sarhoş.
Geleceğim nedir bilemem heyhat.
Acı GERÇEKLER bunlar. Hepimiz bu yolların yolcusuyuz. ALLAH AKIBETİMİZİ VE AHİRETİMİZİ HAYREYLESİN.
TÜM YORUMLAR (16)