Hayat Hepimizden Geniş Ölüm Her Ömürden ...

Mahmut Temizyürek
35

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

Hayat Hepimizden Geniş Ölüm Her Ömürden Uzun

ben hep gülümseyerek yaşadım dünyayı
gülümseyerek ölüyorum her gün sizlerle
baştan kendime basit bir yüz yakıştırmıştım
rüzgarıyla haşır neşir çıplak bir tepe
ve bir gök olsun istedim yüzümde, mavi, bulutsuz
metin olmaktan başka şansı var mıydı yoksulların
ben oldum işte, oldum ve öldüm
sorduğum tek soru vardı kendime
(öbürleri herkese ilişkindi)
şimdi gitsem benden ne kalır geriye
kaldı işte, ahtım kaldı dünyada

Mahmut Temizyürek
Kayıt Tarihi : 16.11.2001 23:11:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Nilgün Aras
    Nilgün Aras

    Bir şiirden söz ederken 'öğretici' olduğunu söylemek ne derece doğrudur bilmem. Belki kelimeyi yanlış seçmişimdir onu da bilemiyorum.

    Fakat kimi şiirler var ki tam olarak böyle bir etkileri var sanki üzerimde.

    Yalnız dünyaya, kendimize, ilişkilerimize 'başka nasıl' bakabileceğimizi söylemekle kalmıyorlar, bu bakışı 'başka nasıl' anlatabileceğimizi de söylüyorlar.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Mahmut Temizyürek